ครอบครัวเป็นหนี้ 600,000 ควรเลือกทางออกไหนดี

จะยาวหน่อยนะคะ
ขอเล่าเกี่ยวกับครอบครัวเราก่อนนะคะ
ครอบครัวของเรามีลูกอยู่สี่คน ซึ่งเราเป็นลูกคนที่สาม ส่วนพี่อีกสองคนก็ต่างแยกย้ายไปไปมีครอบครัวแล้ว และก็ยังคงเหลือน้องสาวอีกหนึ่งคน
เรากับพี่อีกสองคนเป็นลูก ที่ติดแม่มา ส่วนน้องสาวเป็นลูกของคุณพ่อคนปัจจุบัน

ตัวเราอาศัยอยู่กับคุณพ่อคนปัจจุบันมาตั้งแต่จำความได้ หรือเอาง่ายง่ายเค้าก็ก็คือพ่อเลี้ยงของเรา
ตอนเด็กๆ เราก็มักรู้สึกว่าพ่อกับแม่รักน้องมากกว่า เวลามีอะไรก็จะให้น้องก่อน ซึ่งในช่วงมัธยมเราเลือกจะไปเรียนโรงเรียนประจำประหยัดค่าใช้จ่าย เพรามที่เราเรียนไม่ต้องจ่ายค่าเทอม สามารถเรียนฟรีได้ ในช่วงม.ต้น ก็ยังคงได้เงินจากแม่บ้างเป็นบางครั้ง แต่ในช่วงมอปลายเราอาศัยรับจ้างภายในโรงเรียนเพื่อนำมาใช้ในแต่ละวัน บางทีก็รู้สึกว่าเหนื่อยมากที่ต้องทำแบบนี้ แต่ก็สงสารแม่ที่ต้องดูแลน้องและส่งเสียน้องเรียนในช่วงระดับมัธยม เราจึงเลือกที่ทำงานและเก็บเงินเพื่อเรียนต่อในช่วงมหาลัย

และ เมื่อเราสอบเข้ามหาลัยได้    เราก็เริ่มสมัครทำงานพาร์สทามทุกอย่างที่ทำได้ และได้เงิน เช่น สมัครเป็นพนักงานล้างจาน พนักงานร้านอาหาร แม่บ้าน แคชเชียร์ ฯลฯ เพราะเราต้องหาเงินจ่ายค่าหอ ค่ากิน อื่นๆ จนบางทีเราก็ไปแอบร้องไห้คนเดียวเพราะเราเหนื่อยมากจริงๆ แต่เราไม่อยากที่จะพูดให้ใครฟัง แม้กะทั้งแม่
เราจะง่วงทุกครั้งที่ไปนั่งเรียนเพราะเราทำงานบางทีก็เลิกเที่ยงคืนตี 1 เพื่อนเข้าใจและคอยช่วยเรามาตลอดจนถึงปีสุดท้าย
ที่บ้านเกิดเรื่องหนี้สินรุมเร้า รวมถึงพี่ชายเราก็ไปสร้างหนี้ที่บ้านไว้ เราแทบเข่าทรุด ไม่อยากจะเรียนต่อแล้ววรู้สึกไม่ไหวไม่โอเคกับทุกอย่าง🥹🥲
แต่แฟนก็ช่วยปลอบใจและยืนข้างเราให้เราสู้ต่อจนเราจบ
เรากล้าพูดได้เลยว่าเราส่งตัวเองเรียน

แต่ในระหว่างที่เรียนนั้นทุกๆวันสำคัญเราจะให้ที่เราหาได้  ให้เงินแม่ไว้ใช้ตลอด แต่แม่และพ่อจะหมดเงินกับการส่งน้องเรียนในช่วงมัธยมเยอะมากๆ และน้องก็เป็นคนใช้เงินไม่ประหยัดเลย😢  
จนเราเรียนจบได้ทำงานเริ่มมีเงินเดือน
ช่วงปีแรกกเราก็ส่งกลับให้แม่ใช้ตลอด เดือนละ 3000-4000 บาท
พอผ่านไป 1 ปี  แม่เริ่มบอกเราว่าเครียดมากเจ้าหนี้มาตามตลอด เจ้าหนี้ของแม่เริ่มติดต่อมา ช่วงนั้นเราก็เคลียดมากไม่รู้จะทำยังไงดีเพราะแม่ก็ไม่มีจ่าย
เราเลือกเลือกที่จะเข้าไปคุย และทยอยจ่ายยอดนี้นั้นซึ่งความจริงคือหนี้ที่เราพูดถึงในช่วงที่เราใกล้จะเรียนจบนั่นเอง หนี้ที่พี่เราสร้างไว้จากยอด 50,000
รวมดอกเบี้ยทั้งหมด 140,000 บาทโดยประมาณ เราเลยยอมช่วยจ่ายครึ่งหนึ่งของยอดหนี้และพยายามติดต่อพี่ให้จ่ายยอดอีกครึ่งหนึ่ง🥺🥺🥺
เราพยายามหาเงิน เอเงินเก็บที่มีทยอยจ่ายในส่วนของเราให้หมด ให้เจ้าหนี้รูว่าเรากำลังพยายามอยู่

เมื่อในส่วนของเราหมดแล้ว เรารับรู้ตลอดว่าพ่อกับแม่เคยกู้เงินมาสร้างบ้าน 200,000 ตอนเราประถม แต่เราเคยถามท่านก็ไม่เคยให้ดูยอด ขอดูท่านก็ไม่เคยให้ดู เราเลยทำได้แต่ใช้หนี้อันเก่าไปก่อน จนผ่านไปอีก 1 ปี เราใช้เหตุผลเข้ามาคุย ท่านเลยยอมไปธนาคารกับเรา หนี้เป็นชื่อของพ่อ ยอดรวม 500,000 กว่าบาท เราแทบพูดไม่ออก เพราะพวกท่านไม่ค่อยได้เข้ามาชำระ ยอดเลยทบต้นทบดอกมาเรื่อยๆ และท่านก็ไม่รู้รละเอียดอะไรที่เกี่ยวกับเงินกู้เลย ไม่รู้ดอกกี่เปอร์เซ็น ไม่รู้ว่าต้นเท่าไหร่ดอกเท่าไหร่ พอเราได้เอกสารถามว่าเรามีเงินมาจ่ายอีกไหมเราก็ไม่มี🥲😢    เราก็นั่งคุยกับแม่ บอกเขาตอนที่ยังมแรงงหาไกด้เราค่อยๆจ่ายดีไหม ท่านก็เหมือนจะโอเค เราก็สอนวิธีการจ่ายต่างๆแต่พอเรากลับไปทงนานไม่ได้อยู่กับท่าน ท่านก็ไม่ได้ดำเนินการอะไรต่อ
ก็วนลูปกลับมาแบบเดินคือไม่จ่าย

ความจริงเราจะไม่สนใจก็ได้เพราะหนี้เป็นชื่อของพ่อซึ้งทางความจริงแล้วก็ไม่เกี่ยวกับเรา
แต่เราจะรู้สึกผิดทุกครั้งที่ได้กินของอร่อย ได้ไปเที่ยว ได้ใช้ชีวิตของตัวเอง เรารู้สึกผิดที่ดูแลแม่ให้มีความสุขไม่ได้ เห็นท่านต้องเครียดเราก็ไม่มีความสุขแล้วแต่เราก็เหนื่อยที่จะต้องแบกรับทุกอย่างไว้คนเดียว เราเคยขความชช่วยเหลือจากน้องสาวเขาก็บอกแต่ละเดือนยังไม่พอใช้เลยจะเอาเงินมาจากที่ไหนจ่ายหนี้
เรามืดแปดด้านมาก

รู้สึกว่าเราอดทนส่งตัวเองจนจบแล้ว เราต้องอดทนต่ออีกใช่ไหม 🥲🥲
อีกอย่างพ่อกับแม่ไม่มีเก็บเลย เวลาเจ็บป่วยเรากังวลมาก บางทีก็ทะเลาะกับแฟนเรื่องครอบครัวบ่อยมาก
เราไม่ค่อยเล่าให้ใครฟังมันเหมือนดาบ 2 คม  เก็บคนเดียวจนร้องไห้บ่อยมาก
ใครเคยเจอหนักกว่าเราช่วยแชร์์ทางออกให้ด้วยนะคะ เราไม่ไหวจริงๆ

ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ